Monday, April 27, 2009

วันนี้การสอนล้มเหลว

ไรวะ สอนแบบไหนเนี่ย เปลืองตังค์นะเนี่ย เค้ามาเรียนมาเสียตังค์
เป็นเพราะเราหลวมไปเลยทำไห้การสวมในวันนี้ล้มไม่เป็นท่าเลย
แค่เรื่องคำคุณศัพท์เราก็ยังสอนไม่ได้ และก็ไม่มีประโยชน์อันใดที่จะไปต่อว่าตัวเอง เอาเวลาไปนั่งหาวิธีการถ่ายทอดให้เด็กเข้าใจก่อนกันเลยดีกว่า

Saturday, April 25, 2009

มีทีท่ากับMSNอย่างไร

การเล่นMSNแบบที่ผ่านมาคือการฆ่าเวลาไปอย่างน่าเสียดายเพราะ ขณะที่คุยเราต้องเสียเวลาที่จะคิดปรระโยคไปกี่นาที แถมพิมพ์สัมผัสไม่เป็นใช้เวลาจิ้มไปกี่นาที และจะให้การพิมพ์แบบคุยได้อรรถรสต้องสร้างประโยคยาว รวบรัดก็จะเสียความสนุก
การคุยเอ็มเหมือนมีข้อจำกัดอยู่ตลอดเวลา กระทั่งเวลาที่เรานั่งรอคำถามจากคู่สนทนาของเราก็คิดดูสิ ต้องรอเท่าไร กรณี่ที่คู่สนทนาไปไหนทำอะไรไม่บอกกล่าวกันก่อนแทบไม่ต้องพูดถึง ผมเองก็เจอกรณีอย่างนี้อยู่บ่อยๆ หลายครั้งๆเข้าก็ทำให้ผมเบื่อ เซ็ง
นี่ยังไม่นับเวลาเราคุยเพลินในกรณีคนที่คุมเวลาตัวเองไม่เป็นนะ

ปัจจุบันในหนังสือพิมหน้าหนึ่งก็มีข่าวเรื่องโดนหลอกลวงทางMSNอยู่ทุกวี่วัน ยากนักที่จะหางความจริงใจผ่านเครืองส่งข้อออนไลน์เช่นนี้ จิตใจคนมิได้พัฒนาไปตามวัตถุที่เจริญรุดหน้าสิ่งประดิษใหม่ๆเกิดขึ้นทุกวัน สังเกตได้ว่า90%ของการคุยเป็นไร้สาระ วัยรุ่นมองว่าMSNคือเครื่องคุยคลายเครียด หาเพื่อนใหม่
หรือมีจุดประสงคืเพื่อการพรีเซ็นตัวเอง แสดงให้เห็นว่าตนเองเป็นคนเก่ง

อย่างไรก็ต่างMSNยังคงประโยชน์สำหรับคนที่เรียนต่างประเทศที่ไม่ค่อยได้กลับบ้านแล้วคิดถึงครอบครัวที่บ้าน เพื่อนที่ไม่ได้เจอกันนาน

สำหรับแล้วการสื่อสารออนไลน์จะสร้างประโยชน์อะไรให้กับเราบ้าง

ร้อนมากๆ เมืองไทย

เป็นไรกันไปใหญ่ สภาวะอากาศอันร้อนอบอ้าว ผมยังมานั่งเล่นเน็ตได้อย่างสบายใจเฉิบบนบ้านที่ร้อนยังกะเตาอบ ดีซินะไหนๆก็หนักตั้ง 80กิโลแล้วก็ถือว่าอบซาวน่ามันไปเลยเป็นไง

วันนี้อุตส่าห์ไปห้องสมุด ดันยืมได้แค่จันหน้านี้มันวันเสาร์นะเว้ย ไม่รีบงดยืมคืนนี้งี้อ่ะ สาดด ไม่เป็นไรเพราะพระพุทธธรรมก็ยังมะได้คืนอีกเล่มนึง

ร้อนมากๆสองวันมานี้ สงสารเด็กที่มานั่งเรียนกะเราจัง

Monday, April 20, 2009

เสียท่าไหเว็บเว้บลามก

วันนี้ท้าทายตัวเองโดยการดูเว็บเกย์แล้วก็ห้ามใจไม่อยู่ จริงๆแล้วถ้าเราดูแล้วอดทนรอในช่วยที่อารมณ์ค้างต่อไปมันจะหายไปเอง ไม่ควรคิดเอาเราไปพัวพันกับสิ่งที่เห็น มิฉะนั้นการปฏิบัติของเราจะล้มเหลวเช่นวันนี้ วันนี้ไดบทเรียนอันมีค่าแล้วว่า อย่าเล่นกับไฟกิเลส อย่าเล่นกับความรู้สึกของคนเด็ดขาด

Sunday, April 19, 2009

ไปดูดวงมา

วันนี้ไปดูหมอมาหมอบอกว่า
เจ้ากรรมนายเวรเริ่มตามมาแล้ว มาเอาชีวิต และจะติดลบศูนย์ในวัยเบญจเพศเมื่อตอนอายุยี่สิบห้า ต้องรีบทำบุญ ทำสมาธิ ให้ใด้มากที่สุดเท่าที่จะปฎิบัติได้ เหมือนการหยอดกระปุก ช่วงนี้วิญญานจะไม่รับแต่เมื่อใด้ที่รับ บุญที่เราสั่งสมให้ใว้จะทำให้เขาหลุดได้ในทันที
เป็นคนมีองค์สายฤษี108

เป็นคนมีเนื้อคู่ทั้งคู่ปกติและไม่ปกติ

หลีกเลี่ยงกาเมสุมิฉาให้ไกลที่สุด เพราะมันทำลายทุกอย่างจนพัง

เราจะทำอย่างไรต่อไปทำบุญตอนเช้าทุกวัน กรวดน้ำให้เจ้ากรรมนายเวรสวดมนต์ทุกวันทำสมาธิพบอาจารย์สอนทำสมาธิที่ ที่บ้านอาจารย์
มันจะไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว ทุกอย่างเขียนไว้แล้วก็จะเป็นไปตามนั้น

Tuesday, April 14, 2009

เบื่อญาติๆทางแม่

วันนี้ถ้าผมเขียนด้วยอารมณ์ขอให้ครั้งต่อไปที่อ่านได้พิจารณาเอง "แม่เข้าข้างคนอื่น ฟังคนคนนอกบ้าน ญาติทางแม่หากินกินกับแม่ แม่ไม่ฟังคนในบ้าน แม่คิดว่าพี่น้องของแม่ดีเสมอ ถูกต้องเสมอ แม่คิดว่าแม่เป็นขี้ข้าของคนในบ้าน คนที่บ้านใม่เคยมีใครดีในสายตาแม่แม่คิดลูกๆของแม่คอยแต่จะเอาเงินของแม่ และก็จะถีบหัวส่ง"
สิ่งที่ฉันมองเห็นคือพ่อเป็นทาสแม่คนอื่นมีอิทธพลต่อเราในครอบครัวเพราะแม่ฟังคนอื่นแม่เป็นที่พึ่งของพี่น้องแต่แม่กลับไม่มีที่พึ่งยามที่แม่ลำบากเวลาแม่ผิดหวังจากพี่น้อง ทุกคนในบ้านต้องมานั่งฟังความทุกข์ที่แม่ก่อไว้
สิ่งที่ทำไห้คิดได้คือญาติฉันไม่มีวันมีหน้ามีตาใจสังคมเพราะ ขาดการศึกษา อาชีพไม่อิงสังคมที่ต้องใช้หน้า ไม่เป็นผู้ใหญ่ ไม่รู้จักจัดการ ขาดจริยธรรมขันสูงไม่ซื่อสัตย์นำแต่ทุกข์มาให้เสมอๆขาดความเกรงใจ และความเห็นใจผู้อื่นอย่างแรง
สิ่งที่ฉันต้องทำกับญาติคือไม่คบไม่ค้าไม่ร่วมวงสนทนาอยู่ห่างๆญาติงดไห้ความช่วยเหลือ
สิ่งที่ฉันต้องทำกับแม่คือรีบหางานทำมีเงินส่งท่านตามหน้าที่บวชส่ง เพราะจะได้ครบธรรมเนียมไม่ร่วมอยู่ที่พักเดียวกัน เพราะความคิดลบจะครอบงำเราทันที อย่าลืม เรา
ฟุ้งซ่าน คิดมาก อารมณ์ร้อนทุกวันนี้เพราะเราอยู่กับแม่เรานานไปสวดมนต์ไห้ท่านทุกข์วัน

สิ่งที่ต้องทำกับตัวเองตั้งใจเรียนให้จบ เกรดต้องเอ ทุกตัว เพราะเป็นเทอมสุดท้ายที่จะแก้ตัว อย่าง
น้อยการขอทุนไม่ควรจะต่ำกว่า 2.25 หรือน้อยไปกว่าเกรดปัจจุบันของเราจากนั้นตั้งใจทำผลงานขอทุนเรียนปริญญาโทต่างประเทศ จะได้ไม่ต้องอยู่บ้าน
ฝึกต้นทุนตัวเองอย่างหนัก เอาหลายๆด้าน เพราะจะได้ทำงานพิเศษเสริมจะได้
หาเรื่องไม่ต้องมาบ้าน และจะได้ไม่เป็นภาระของคนที่บ้าน
อย่าลืมฝึกฝนสมาธิ ปฏิบัตรจิตทุกวัน สวดมนต์ทุกวัน เราจะได้มีสติปัญญาอยู่
ตลอดเวลา
ต้องดูแลสุขภาพให้ดี เพราะเมื่อเราป่วยก็ไม่ควรเดือดร้อนที่บ้าน
ไหเภัยตัวเองเสมอ

15/04/2009


สิ่งที่เราไม่สามารถรู้คิดคือมุมมอง
ของเราในความคิดของคนเอง ไดอารี่เล่มนี้เป็นเพียงสิ่งที่เขียนเพื่อ
คุยกับตนเองกรณีไม่รู้จะไปปรึกษา
ความสับสบแบบนี้กับใคร
บ้านเมืองเริ่มสงบลงบ้างแล้ว พวก
เสื้อแเดงกลับบ้าน ที่เหลือคือความ
เสียหายและความตายของชาวบ้าน
ที่ไม่ได้มาเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ใครจะได้ประโยชน์กับเรื่องนี้บ้างนะ
การงานของฉันยังไม่เคลื่อนที่ไป
ไหน ยังไม่ได้เริ่มที่จะเขียนเป็นชิ้น
เป็นอันเลยสักที การจะไปขอทุนเขา
เรียนมันไม่ใช่แค่คิด มันต้องทำ
อย่าลืมเกรดเราไม่มีสิทธได้ มี่สิ่ง
หนึ่งที่จะสู้คนอื่นได้คือความ
พยายามของเรา และแล้วก็เริ่มซะ
วันนี้เลย อย่าได้กลัวอีกเลย วีรยุทธ
เป้าหมายของวันนี้ฝึกทำสมาธิทำแบบฝึกหัดสอนพิเศษเขียนjournal

Monday, April 13, 2009

my name is weerayut, hello! my friends
Posted by Picasa

ฉันอยากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

"ฉันอยากเป็นดาราแต่หน้าไม่ไห้ ฉันดำเกินไป ลงพุงเกินไป บุคคลิกภาพแย่เกินไป
ฉันเป็นเพศที่สาม ต่อให้ฉันไปศัลยกรรมไห้หล่อดูดียังไง สังคมก็ไม่ยอมรับฉันอยู่ดี
ฉันอยากเป็นนักเรียนดีกรีต่างประเทศ คนจะได้มองฉันว่าเป็นคนที่เจ๋ง
ฉันอยากมีบ้านให้พ่อแม่"

ฉันเชื่ออย่างแน่แท้ว่าไม่มีใครเกิดมาสมบูรณ์แบบทุกอย่าง
จากการที่ฉันอยากอะไรต่างๆนานา ก็พบว่าฉันอยากเป็นนักแสดง
อยากเป็นคนมีชื่อเสียง ฉันไม่สามารถโกหกว่าไม่ใช่ แต่ฉันรู้ว่าทำไมฉันถึงไม่ควร

ฉันไม่ได้เกิดมาเพื่อเป็นนักแสดงตามโทรทัศน์ฉันเกิดมาเพื่อถ่ายทอดสิ่งล้ำลึกออกมาโดยผ่านการแสดง ฉันอยู่เหนือผู้กำกับซะอีก ฉันเป็นคนมีความสามารถ ฉันยังต้องการคนที่มีความสามารถมาช่วยฉัน





สงกราต์วันที่สอง

สงกรานต์วันที่สอง วี่แววความสงบของบ้านเมืองดูจะยังมองไม่เห็นอาคต เมื่อวานอ่านซีรี่เกาหลีจนจบ ชื่อ ฮง กิล ดอง จอมโจรโดนใจ จะบอกว่าเรื่องมันสนุกดี ชอบดาราเสียมากกว่า เกาหลีนี่ไก้ชัยชนะไปอย่างงดงามเรื่องหน้าตาเลย เพราะแรกๆที่เข้ามาตีตลาดในไทย คนไทยไม่ค่อยยอมรับหน้าที่ป้านๆ ร้ายของคนเกาหลีได้ พักหลังผลจากการทำงานหนักของหมอศัลยกรรมในเกาหลี เลยทำไห้คนเอเชียเคลิ้มฝันไปกับหน้าตาอันถูกปรุงแต่ง ประโคมขึ้นเขียงผ่าของเหล่านักแสดงเกาหลี
กลับมามองไทยดูตนทุนแล้นคนไทยหลายคนหน้าตาดีกว่าคนเกาหลีเยอะแยะ แต่รัฐบาลไม่สนับสนุนเรื่องพวกนี้ด้วยความคิดที่ว่าเป็นสิ่งที่ไร้สาระ สำหรับเกาหลีนับได้ว่าซีรี่ของเขาสร้างชาติเลย นำเงินเข้าประเทศไม่รู้เท่าไร สิ่งที่ผมประทับใจดาราเกาหลีอีกอย่างคือ หน่วยก้านดีมากๆ นับถือเลย ทุกวันนี้ผมมองดูว่าแวดวงบันเทิงในเกาหลีเองก็คงเอาตัวรอดโดยการออกมารับงานข้างนอก เพราะด้วยความที่ปริมาณดาราเยอะเกิน การแบ่งงานจึงค่อนข้างลำเอียง เรียกว่าหางานยากขึ้น
หลายคนเรียนภาษาต่างประเทศเพื่อไปรับงานต่างๆ หรือขยายกลุ่มแฟนคลับของตัวเอง ดาราไทยล่ะ ทำไงดี ประเทศก็ย่ำแย่ สังคมก็ล่อแล่....