Monday, July 27, 2009

พิธีกรงานค่าย

กลับมาจากห้องเรียน รอแบกถังน้ำ รอเรียนชอง รออะไรนู่นนี่ รอบทพิธีกรน่ะ
พูดถึงเรื่องบทพิธีกรในปีนี้หินสุดๆไปเลย เพราะต้องพูดแต่ภาษาฝรั่งเศสอ่ะ ตอนนี้ควบคุมใจไม่ให้คิดลบเสมอๆ เพราะไมไหวแล้ว ความผิดพลาดในครั้งก่อนๆก็ให้ข้อคิดเราไปหมดแล้ว เราก็น่าจะจำได้

ปี ทำวีดิโอ กับอิก้อย อิเอ้ สอนให้รู้ว่าคนดูเราจะสังเกตุเราทุกท่วงท่า ทุกสีหน้าที่เราแสดงออกมา
ปี ที่ทำสารคดี สอนให้รู้ว่าให้เป็นตัวของตัวเอง และสร้างความรู้สึกกระฉับกระเฉง เพราะคนดูคาดหวังกับเราเสมอ สคริปดีก็ช่วยให้พูดคล่อง
ปี ที่เป็นพิธีกร งานภาษาศิลป์ ช่วยบอกให้รู้ว่า การอ่านชื่อคนอื่นให้ถูกต้องนั้นสำคัญขนาดไหน
เป็นพิธีกร งานค่ายปี51นั้น บอกให้รู้ว่า การทำความเข้าใจคริปและเรียบเรียงเข้าใจ้ในหัวเรานั้นสำคัญเช่นไร
พิธีกรหลัลงสัมนานิสิตฝึกงานนั้น บอกให้รุ้ว่า ต้องซ้อม ฝึกฝน เรียกได้ว่าตื่นขึ้นมาพูดได้เลย


และการที่ไปอบรมบุคคลิกภาพนั้นก็สำคัญ
แปลกใจมากที่เราพยายามไม่กระดิกขา หรือนั่งหลังค่อม มันก็ออกมาจนได้ เราควมคุมไม่ได้แต่เราฝึกฝนให้เป็นนิสัยได้

การเป็นพิธีกรสอนอะไรเราหลายๆอย่างเช่นกัน สอนให้รู้ว่า เราเองนั้นมีความสามารถจูงใจคนอื่นได้ดีที่เดียว
สอนให้รุ้ว่า คนอื่นจะมองความเป็นตัวของตัวเรา และจริตภาษากายของเรา มันก็คือการขายตัวเอง เป็นหน้าเป็นตาให้สาขาหรือองกรค์

ปีนี้ปีสุดท้าย ที่จะได้เป็นพิธีกรให้สาขา ในงานค่ายและจะต้องทำให้ดีที่สุด สัญญากับตัวเองว่าจะมองให้มันไม่เป็นปัญหาแต่มองให้เป็นแบบฝึกหัดที่ท้าทาย และเชื่อว่าครั้งนี้ทำดี คนจะนึกถึงเราได้ง่ายๆเลย