วันนี้เริ่มต้นด้วยการค้นหนังสือออกมาวางไว้เต็มห้องจะทำอะไรไม่รู้ยังคิดไม่ชัดว่าจะทำอะไร
แต่ยังไงวันนี้จะต้องเตรียมบทเรียนเยอะหน่อยก็แค่หมดเวลาไปกับมันมากหน่อย ก็เลยไม่คิดจะปล่อยให้ตัวเองหลับเดี๋ยววันนี้เริ่มเข้าสู่สภาวะปกติเสียที นี่ลืมสวดมนต์ไปตังหลายวันแล้ว ออกกำลังกายก็หายไปเป็นอาทิตย์และ ทุกอย่างที่ทำไปอาจไร้ผลหากไม่ทำเป็นประจำและเป็นแบบแผนที่กำหนดไว้ ขี้เกียจทวนเป้าหมาย แต่รู้จักเป้าหมายที่แท้จริงของการเรียนแล้ว ขอบคุณ
ป ปยุตโต ที่สอนให้รู้ว่าถ้าเรายึดหลักธรรมชาติแท้เราจะมีความสุข การเรียนเป้าหมายของมันคือรู้เข้าใจ เกิดปัญญา ทำทุกสิ่งทุกอย่างได้จากวิชาที่เรียนนั้น นำไปปรับใช้ในชีวิตประจำวันได้ ส่วนเป้าหมาซ้อนคือเกรดที่ดี ขณะที่เราเองก็ตั้งใจเรียนใส่ใจศึกษาอย่างมีความสุขสนุกกับมันเท่านี้เป้าหมายในการเรียนก็ดีกว่าไหนๆแล้ว แหมนี่ถ้ารู้เร็วกว่านี้คงจะดี แน่รู้ช้าก็ยังไม่สายใม่ใช่เหรอ
ขอบคุณตัวเองทุกวัน ชีวิตมันมีอะไรไห้ได้สังเกตุ เรียนรู้อยู่ตลอดเวลา และเมื่อใดที่พบปัญหาก็ต้องเปลี่ยนให้มันเป็นปัญญา แล้วการเรียนของเราก็จะเกิดสุข
No comments:
Post a Comment